Կլասիցիզմ – դասականություն, Կլասիցիզմ բառը, պորտուգալերենից թարգմանաբար նշանակում է օրինակելի: Այն զարգացում ապրեց հատկապես 17-րդ դարի վերջերին: Կարելի է ասել նաև, որ հիմնական սկզբունքներից մեկը բանականությունն էր: Դասականությունը փորձում էր արտահայտել հասարակական մեծ բովանդակության, հերոսական ու բարոյական իդեալները, անհատի պարտքի զգացողություն հասարակության և հայրենիքի առաջ: Առանձնահատկություններից մեկը, որ արտահայտվում է կլասիցիզմում կարելի է գտնել հենց օրինակելի բառի մեջ: Յուրաքանչյուր պատկերում, ստեղծագործությունում երևում է ներդաշնակը, օրինակելին և համաչափը: Հիշեցնեմ նաև, որ կլասիցիզմը փորձում էր վերհանել գույների ստեղծած կատարելությունը…
Բարոկկո –
գեղարվեստական
ոճ,
որն
արտահայտվել
է գեղանկարչության,
ճարտարապետության,
երաժշտության,
դեկորատիվ
արվեստի,
գրականության
մեջ
ու մեծ տարածում ստացել հատկապես 17-րդ դարի վերջին և 18-րդ դարի սկզբին: Ուղղությանը բնորոշ են բազմազանությունը, հետաքրքրությունը միջավայրի նկատմամբ, վիթխարիությունը, ճոխությունը, դինամիկան, պատրանքների ու իրականության համադրումը, լույսի ու ստվերի հակադրությունը:
Ռոկոկոն (ֆրանս.՝ «ռոկայլ»
պաճուճազարդ
խեցի)
գեղանկարչության
ուղղություններից
է, որը
սկիզբ
է առել
XVII-ից
XVIII դարերում:
Հիմնադիրը
Անտուան
Վատտոն
էր:
Բնորոշվում
է խեցիների
և բեղիկների
ոլորապտույտ
զարդանախշերով:
Այս
նկարների
մեջ
պատկերվում
էին
հեշտասիրական
պատկերներ,
որտեղ
տարբեր
սիրահարներ
զբաղվում
են
սիրախաղով: Այս ժանրը կոչվում է «պաստորալիզմ», որտեղ պատկերվում էին հովվերգական թեմաներ: Այստեղ ամեն ինչ հեքիաթային է. այն խոտի վրա, որի վրայով քայլում էին սիրահարները, չկա ոչ մի մոլախոտ, իսկ կենդանիները (վագրր, աղավնի, ոչխար) հեզ են և առանց թշնամության, պառկած են այդ սիրահար զույգերի մոտ: Ծառերի սաղարթները թեթև էին: Գունային գամման վառ էր:
Գեղանկարչություն. Ժան Մարկ Նատիե, Ֆրանսուա Բուշե, Ժան Օնորե Ֆրագոնար, Անտուան Վատո
Հայկական սովետական հանրագիտարան, 1979թ.
Մաթևոս Վարդանյան, 11-1դաս.
Комментариев нет:
Отправить комментарий